დაწყების თარიღი: 2005-01-01 დასრულების თარიღი: 2005-12-01
გამოკვლეულია მსხვილმასშტაბოვანი პლანეტარული ტალღებისა ( ტალღის სიგრძით 1000 კმ და მეტი ) და მასთან დაკავშირებული არაწრფივი განმხოლოებული გრიგალური სტრუქტურების გავრცელების შესაძლებლობა დედამიწის იონოსფეროში. ამასთან მხედველობაში მიიღება ინდუქციური ელექტრული დენისა და სივრცობრივად არაერთდგვაროვანი გეომაგნიტური ველის ურთიერთქმედება. განვითარებული სითხეების დინიამიკისა და მაგნიტოჰიდროდინამიკური განტოლებების ბაზაზე გამოკვლევა შესრულებულია როგორც ანალიზური, ასევე რიცხვითი მეთოდებით. ნაჩვენებია რომ მუდმივად მოქმედი გლობალური ფაქტორები, როგორიცაა გეომაგნიტური ველის სივრცობრივი არაერთგვაროვნება და სიმრუდე წარმოადგენენ იონოსფეროში პლანეტარული ულტრადაბალსიხშიროვანი (უდს) ელექტრომაგნეტური ტალღების გენერაციის წყაროს.
1) იონოსფეროს E-შრეში გავრცელებადი შეშფოთებისათვის განვითარებულია მარჩხი წყლის თეორია. ასეთი სუსტად იონიზირებული პლაზმისთვის გამოყვანილია დამაგნიტებული როსბის ტალღების გავრცელების აღმწერი არაწრფივი განზოგადებული ჩარნი-ობუხოვის განტოლება. ეს ტალღები წარმოიქმნება დინამო-ელექტრული ველის საშუალებით და წარმოადგენენ ტროპოსფერული როსბის ტალღების განზოგადებას მბრუნავ იონოსფეროში სივრცობრივად არაერთგვაროვანი გეომაგნიტური ველის პირობებში.
2) ნაჩვენებია, რომ განმხოლოებულ გრიგალურ სტრუქტურებად თვითორგანიზაციის მექანიზმი წარმოადგენს ტალღის განტოლებაში ტალღის დისპერსიისა და სკალარული და პუასონის ფრჩხილებით წარმოდგენილი კონვექციურ არაწრფივობათა ურთიერთქმედების ერთობლივ კომპენსაციას. შედეგად განმხოლოებული სტრუქტურები არიან ანიზოტროპული და წარმოადგენენ დიპოლური გრიგალების შეშფოთებაზე ზედდებულ სიმეტრიული გრიგალების ერთობლიობას.
3)სინოპტიკური მასშტაბის შეშფოთებებისათვის სტაციონალური არაწრფივი ამონახსნებია მიღებული ანალიზურად.
4)დადგენილია რომ იონოსფეროს E და F შრეებში არიძვრებიან ე.წ. ჩქარი და ნელი დაბალსიხშიროვანი ელექტრომაგნიტური პლანეტარული ტალღები.
5)მიღებულია სივრცით სამგანზომილებიანი (x, y, z) პლანეტარული მასშტაბის უდს ელექტრომაგნიტური ტალღების იონოსფეროში გავრცელების აღმწერი არაწრფივი, კერძოწარმოებულიან დიფერენციალურ განტოლებათა ჩაკეტილი სისტემა.